توضیحات کارشناس:

با توجه به این که در حال طواف یقین به بطلان وضوء نبوده و با اعتقاد به صحت، اعمال به اتمام رسیده است، حج صحیح می باشد لکن با فرض این که الآن علم و یقین به بطلان وضوء حاصل است طواف و نماز آن را اعاده باید کرد؛ و اگر قدرت بر رفتن نیست برای طواف و نماز آن نایب باید گرفت.

این مطلب مستند به دو استفتاء ذیل می‌باشد که در صفحات 129 و 136 مناسک حج (امام خمینی س) ذکر گردیده است:

«80- س- شخصى در طواف عمرۀ تمتع در اثر فشار احساس مى کند که لنگِ احرامش تر و نجس شده، ولى اعتنا نمى کند و با همان حال طواف را تمام مى کند و نماز طواف و سعى و تقصیر را انجام مى دهد و به منزل مى رود، بعد از بررسى مى بیند مقدارى نجاست خارج شده و احرامش را آلوده کرده است، یقین پیدا مى کند که در همان حال طواف چنین شده است، بعد از اعمال حج و مراجعت به وطن، به او مى گویند باطل است، مستدعى است حکم اللّٰه را با توجه به اینکه نماز و سعى را هم با همان حال انجام داده، دربارۀ این شخص بفرمایید، و اگر اعمالش باطل باشد، آیا هنوز در حال احرام است یا خیر؟

ج- اگر در حال طواف، شبهه داشته و یقین نداشته که نجس شده و وضوى او باطل شده، از احرام خارج شده است، و فقط باید طواف و نماز را اعاده کند، هر چند بعد از اعمال یقین پیدا کرده باشد.»

«42 - س- شخصى در اثناى طواف، مُحدث شده و خجالت کشیده بگوید و با همین حالت اعمال را تمام کرده و به ایران بازگشته، مستدعى است بفرمایید:

1. حجش چه صورت دارد؟

2. اگر اعاده لازم است، آیا مى تواند نایب بگیرد، یا باید شخصاً انجام دهد؟

ج- اگر با اعتقاد صحت، اعمال را اتمام کرده، حجش صحیح است و باید طواف و نماز آن را اعاده کند، و اگر خودش نمى تواند برود، باید نایب بگیرد، و اگر در فرض مزبور حدث بعد از شوط چهارم باشد به تفصیل مذکور در مناسک طواف را تدارک کند، و چنانچه کار او عمدى بوده، یا با تردید و عدم اعتقاد به صحت انجام داده، شقوق و صورى دارد که در بعض آنها صحت حج مشکل است.»

3/2/1392